Als we er aankomen, staat de ranger al te wachten. Het eerste deel van de wandeling gaat over het Biscuit Basin, het tweede deel door een bos.
Een foto van een "ontploffing" van een hete bron bij te veel druk. |
Maar nu spuit er alleen heet water omhoog |
Biscuit Basin |
Onder de rand zit een holte die je van boven niet kan zien; je kan er daardoor zo door heen zakken. |
De ranger vertelt dat deze borden te danken zijn aan de ouders van een jongetje dat in de jaren zeventig in zo'n poel viel en overleed. Ze wilden niet dat andere ouders ook zoiets zouden moeten meemaken en financierden de eerste borden. Tegenwoordig zorgt het park voor de waarschuwings-borden.
Dat de borden niet overbodig zijn, bleek vorig jaar toen een student bij Norris van de boardwalk afliep, door de bodem zakte en in een hete poel belandde, waar hij niet meer levend uit kwam. En gisteren zagen Marijke en ik, toen we terugliepen van de Grand Geyser, hoe een Japanner van de boardwalk afliep om een uitbarsting van Old Faithful - die in de verte te zien was - beter te kunnen fotograferen. Ik heb hem in mijn beste Engels "'You idiot! Go back on the boardwalk. You can get severe burns. Idiot!" er op gewezen dat hij bijzonder stom bezig was. Geschrokken van mijn uitbarsting vergat hij de uitbarsting van Old Faithful en keerde terug naar de boardwalk.
Na een tijdje komen we bij de waterval. We hebben er een mooi uitzicht op.
De ranger vertelt iets over de waterval en zegt dan opeens dat dit het eind van de wandeling is. Eh, wat? We hadden echt gedacht dat we na anderhalf uur wandelen weer bij het vertrekpunt zouden staan en niet bij de waterval zelf. Nu maakt het voor ons niet zo veel uit. Wij waren namelijk nog van plan om na de waterval verder door te lopen naar het Biscuit Basin Overlook punt. Vanaf dat uitzichtpunt schijn je een mooi overzicht over het Biscuit Basin en het Upper Geyser Basin te hebben. Je kan vanaf het Outlook Point zelfs de Old Faithful in de verte zien uitbarsten vertelt de ranger. Volgens hem zou dat over twintig minuten gaan gebeuren en dat kunnen we volgens hem nog wel halen.
Maar goed, als je niet van plan was om naar het Outlook punt te lopen, dan sta je dus even gek op te kijken als je hoort dat de wandeling opeens is afgelopen en je nog een heel eind van het vertrekpunt af staat.
We vervolgen onze weg naar het uitkijkpunt. Het is nog een stevige klim naar het Biscuit Basin Outlook Point.
Voor de Overlook naar links |
Terug kijkend op het pad omhoog |
Na een paar minuten hebben wij oudjes al door dat we dit nooit in twintig minuten gaan halen. We zeggen tegen de dochters dat zij wel vooruit mogen lopen, zodat zij nog wel op tijd boven kunnen zijn om de uitbarsting van Old Faithful vanaf het uitzichtpunt te zien. We verliezen ze al snel uit zicht. Wij ploeteren ondertussen in ons eigen tempo door. Terwijl wij daar mee bezig zijn, zien we Old Faithful op een gegeven moment tussen wat bomen door uit barsten. Althans, we zien een lading stoom en nemen aan dat dit Old Faithful is. Als we inzoomen met het fototoestel blijkt dit inderdaad zo te zijn.
sterk ingezoomd; het gebouw op de achtergrond is de Old Faithful Snowlodge |
Het uitzicht vanaf het Outlook Point. Op de voorgrond het Biscuit Basin; In de verte is het Upper Geiser Basin met Old Faithful te zien. |
Het Biscuit Basin (wat meer ingezoomd, gezien vanaf boven) |
het nieuw aangelegde pad |
Vanaf het uitzichtpunt kan je er mooie en unieke - nou ja niet uniek gezien de vele mensen die dit doen - overzichtsfoto's maken van de Grand Prismatic Spring.
We rijden daarna weer terug naar de Inn en doen het de rest van de middag even rustig aan. Wel kijken we nog even in het Visitor Center wanneer de grote geisers in het Upper Basin, zoals de Grand, de Riverside en de Castle Geyser uitbarsten (het betreft hier uiteraard voorspellingen.)
Ook kopen we een krant, de USA Today. Er staat een voorspelling in ten aanzien van de 'visibility' tijdens de eclips. Casper ligt nog net in het groen, dat wil zeggen dat de eclips er goed te zien zal zijn. Dat is al een heel wat betere voorspelling dan die van een paar dagen geleden. Maar we zitten wel op het randje van het groene gebied, dus het wordt spannend of we onbewolkt zicht zullen hebben op de zonsverduistering.
Daarna gaan we terug naar de Inn en doen daar eerlijk gezegd niet zo veel (tenzij je het eten van een ijsje als een belangrijke activiteit telt). Relaxen heet zo iets.
De Inn van binnen |
Her en der zien we wat kleine geisertjes spuiten, wat bronnen pruttelen en ook zijn er rookpluimen en kleurrijke bronnen te zien.
Belgian Pool |
Hier staan de dames voor de Beauty Pool. Daar hebben ze de grootste lol om.
Opeens zien we in de verte een grote rookpluim. Dat moet de Riverside Geyser zijn, die hebben we dus gemist. Maar voor de Castle Geyser en de Grand Geyser zijn we wel op tijd. Bovendien zijn deze geisers vandaag zo vriendelijk om zelfs iets te vroeg uit te barsten, zodat we niet twee uur - zo breed is soms de marge bij het voorspellen - hoeven te wachten.
Hier is Castle op wat stoomwolken na nog in rust maar even later barst hij uit. |
De uitbarsting van de Castle Geyser duurt behoorlijk lang en hij blijft maar door spuiten.
Terwijl hij nog bezig is, barst op een gegeven moment in de verte de Grand Geyser uit, zodat er op dat moment twee van de grootste geisers van het gebied tegelijkertijd aan het spuiten zijn. Marianne en de dochters haasten zich naar de Grand, ik blijf bij de Castle. De Grand heb ik gisteren al zien uitbarsten.
Links in de verte de Grand Geyser; rechts de Castle Geyser |
En van de andere kant bekeken; links Grand; rechts in de verte Castle. |
Grand Geyser |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten