24 aug Kremmling - Snowmass Village

Vandaag staat een bezoek aan de Maroon Bells in Aspen op het programma. Het gaat niet helemaal zoals we gehoopt hadden. A) Het weer zit niet helemaal mee (dat is niet onze schuld) en B) We hebben wat minder tijd voor het bezoek aan het meer dan dat we hadden gepland (dat laatste is wel deels onze eigen schuld.) Dat komt onder andere doordat we in Kremmling bij het vertrek even niet goed opletten. We slaan per ongeluk rechtsaf in plaats van linksaf en dat levert ons 25 mijl omrijden op. En omdat ze in Glenwood Springs bezig zijn om de brug over de Colorado te vernieuwen, moeten we daar omrijden via een andere brug wat ook weer een halfuurtje extra kost.

Onderweg zien we ook de Colorado weer. Hij is hier dankzij het water van een aantal ingestroomde zijriviertjes al een stuk breder dan in het Rocky Mountain NP

Een deel van de route gaat over de I70. Dat is één van de mooiste interstates van Amerika

Al met al komen we pas tegen half drie aan bij de parkeerplaats in Aspen, waarvandaan de shuttlebussen naar de Maroon Bells rijden. Tussen acht uur ’s morgens en vijf uur ’s middags mag je niet met je eigen auto naar de Maroon Bells rijden, maar moet je gebruik maken van shuttlebussen à 8 dollar per persoon (plus 5 dollar parkeerkosten). We kopen een kaartje en nemen plaats in de bus.

Onze shuttlebus kent een zingende buschauffeur. Behalve de nodige informatie over wat we onderweg naar de Maroon Bells kunnen zien – heel veel ‘avalanches’ – verrast hij ons namelijk ook met het zingen van tweetal liederen. Hier is iemand duidelijk zijn roeping misgelopen.

Uitzicht vanuit de bus met zicht op de restanten van één van de vele 'avalanches'

Onderweg zien we op een rotsblok dit beest. Het heeft een rare grote staart. De chauffeur stopt even zodat iedereen foto's kan maken.

Het blijkt echter niet één beest te zijn, het zijn er twee. Die 'rare staart' is het tweede beest. Dat zien we pas als we met de camera inzoomen.

Om een uur of drie zijn we bij de Maroon Bells. Dat is een stuk later dan we hadden gepland. Dat is een beetje jammer, want we kunnen daardoor niet de geplande wandeling naar het achter het Maroon Lake gelegen Crater Lake maken, want deze wandeling duurt ongeveer 2,5 uur. Aangezien de laatste shuttlebus terug naar Aspen al om vijf uur gaat, zouden we dan te laat terug zijn bij de bushalte. We beperken ons daarom tot de Maroon Lake Scenic Trail. Het eerste deel van deze 1,7 mijl "grote" trail (een kleintje dus) loopt langs het meer.

Maroon Lake

Als we bij het einde van het meer komen is er nog een extra lus van de trail die onder andere langs een berkenbos en een kreek voert. 

Op de terugweg begon het te regenen

Eerlijk gezegd valt ons het Maroon Lake een beetje tegen. Maar dat komt mede ook omdat we deels in de regen liepen. In het zonnetje en met herfstkleuren ziet het ongetwijfeld veel mooier uit dan dat wij het nu ervaren. Het zij zo: “you can’t have it all”. (Dit horende zou onze zingende buschauffeur nu ongetwijfeld de bekende country & western hit “Who Says You Can't Have It All” gaan zingen.)

Nadat we terug zijn in Aspen, rijden we naar Snowmass Village, een dorpje vlakbij Aspen. Snowmass Village is net zo als Aspen een wintersportplaats met één groot verschil: de prijzen van de motels / lodges liggen hier een stuk lager.

We eten in het winkelcentrum naast ons hotel. De keuze valt nog niet mee, Mexicaans of Italiaans? Het wordt Venga Venga, een prima Mexicaans restaurant. Wel echte wintersportprijzen.

Route: