4 aug Sequoia - Yosemite

Vandaag rijden we van Sequoia naar Yosemite. Onderweg stoppen we nog even bij de General Grant Grove en maken daar een kort rondje. De General Grant is de nationale kerstboom. Gelukkig voor de parkrangers hoeven ze niet elk jaar de boom te versieren met kerstmis. Het is een mooie boom. Als we er naar staan te kijken,worden we aan gesproken door een Nederlandse vrouw. "Is dit de boom?" Ja, dit is de boom." zeggen we. "Is er verder ook nog wat en waar gaat dat pad heen?" vraagt ze dan. "Ja, verderop is ook nog wat en dat pad gaat naar de parkeerplaats." Ze loopt vervolgens het pad naar de parkeerplaats op.

We verlaten Sequoia NP om 10.30 uur en rijden dan richting Fresno. Onderweg komen we door Minkle, population 30 - ons deel van de straat thuis telt al meer inwoners. In Fresno zien we een spandoek waarop aandacht wordt gevraagd voor de jaarlijkse Fire Fighters BBQ. Heeft toch iets komisch.

onderweg

ook op weg naar Yosemite?

Als we Yosemite binnen rijden, zien we - de jongste dochter als eerste; ere wie ere toekomt - opeens een beer in de bosjes. We stoppen en maken foto's. Daarna verdwijnt de beer.

We rijden door. Bij het tunnelviewpoint is het druk. We stoppen er dan ook niet en maken er alleen als een 'echte toerist met haast' een foto vanuit de auto. "This is friday, this must be Yosemite"

We stoppen wel bij de Bridalveil Fall en vinden zowaar direct een parkeerplaats. Gezien de verwachte drukte valt dat mee. We lopen naar de waterval en maken er een paar foto's.

 

Het is de bedoeling dat je niet op de rotsen klimt, maar dat heeft niet iedereen begrepen.

Daarna rijden we door naar de camping. Er circuleerden verhalen over grote files in het park, maar op dit tijdstip hebben we er geen last van. We rijden naar onze camping. We staan twee nachten op North Pines op plek 203, het is een ongelooflijk ruime plaats.

Het is wel weer duidelijk wie al het sjouwwerk moet doen.

's Avonds gaan we eten bij de Yosemite Lodge foodcourt. Het valt een beetje tegen. Vroeger was het eten hier beter. Bij de frontdesk vragen we even naar de mogelijkheid voor de hikersbus naar Glacier Point voor de volgende dag. De dochters willen de Panorama Trail lopen, maar we hebben online maar één kaartje voor de bus van 8.30 uur en één kaartje voor de bus van 10.00 uur kunnen kopen. We vragen of er nog plek over is op die van 8.30 uur. Nee, nu niet, we moeten morgen om 8.00 uur terug komen. Dan maken ze een standby-lijst. Vaak komen er mensen niet opdagen en dan kunnen mensen van de standby lijst mee.

Na het eten gaan we nog even naar Curry Village/Half Dome Village en als ik daar wat boodschappen wil betalen, gebeurt iets vervelends. Ok, dat is een understatement. Ik ben opeens mijn creditcard kwijt. Ik doorzoek al mijn zakken maar hij is nergens te vinden. Rustig  blijven zegt de rest van de familie. Tuurlijk ben ik rustig - Help! Paniek! Vermoedelijk ben ik hem  in de foodcourt van de Yosemite Lodge kwijt geraakt.

Marianne en ik gaan met de shuttlebus terug naar de Lodge om te vragen of hij gevonden is. Een probleempje is dat het al kwart over negen is en dat de shuttlebussen maar tot tien uur rijden. Komen we dan nog wel terug  bij de tent met de bus of moeten we straks het hele eind in het donker teruglopen? We vragen het aan de buschauffeur van de eerste shuttlebus die aan komt rijden. Het is een aardige oudere man. We vertellen wat er gebeurd is. Hij vraagt hoeveel tijd we nodig hebben in de Lodge. Een kwartiertje? gokken we. Dan moet dat lukken zegt hij.

Noch in de foodcourt noch elders in de lodge is de kaart gevonden. We vragen aan het meisje van de frontdesk van de lodge of we er even met een telefoon naar ICS mogen bellen om de kaart te laten blokkeren. Ze verwijst ons naar de payphones verderop. In de giftshop kunnen we daarvoor een telefoonkaart kopen en hij werkt ook op quarters. We lopen naar de giftshop en vragen om een telefoonkaart. "We verkopen helemaal geen telefoonkaarten" zegt de man van de winkel verontwaardigd. "Wie heeft jullie dat verteld, zeker iemand van de frontdesk weer, die zeggen dat wel vaker." moppert hij. We ruilen wat dollars in voor quarters en proberen met de payphone te bellen. Het werkt niet.

We keren terug bij de frontdesk en vragen nogmaals of we van een telefoon gebruik mogen maken. Uiteraard vergoeden we de kosten. Ze haalt haar manager er bij en die laat ons met een andere telefoon bellen. Na een tijdje krijg ik iemand van ICS aan de lijn en en even later is de kaart geblokkeerd. De laatste betaling was die van mij in de foodcourt. We hoeven van de manager niet voor het gesprek te betalen.

In principe is er verder niks aan de hand is. We hebben nog drie bruikbare creditkaarten en vier bankpasjes bij ons. (Iedereen van ons heeft een eigen creditcard en een bankpas bij zich, nou ja, ik dus niet meer.) Als we naar de shuttlebus lopen, komen we onze aardige buschauffeur van een half uurtje geleden tegen. Bezorgd vraagt hij of we onze creditcard gevonden hebben.

We halen net de laatste bus van tien uur en zijn even later terug bij de tent. De dochters drinken nog een speciaal Yosemite-biertje.

Even later gaan we slapen. Morgen moeten we echt vroeg op om op tijd bij de Yosemite Lodge te zijn om standby te staan voor de Panorama trail.

Overnachting: North Pines Campground
Route: